Egzekucja komornicza w świetle polskiego prawa.
Egzekucja komornicza nie jest przyjemna, w szczególności dla dłużników. Wiąże się ona z niepotrzebnym stresem, wizytą w sądach. Co jednak może zrobić komornik w świetle obowiązującego go prawa? Trzeba pamiętać, że egzekucja komornicza odbywa się na podstawie tytułu wykonawczego, który zaopatrzony jest w klauzulę wykonalności. Jednak zanim do tego dojdzie, dłużnik ma możliwość, odwoływania się od postanowień sądu, poprzez złożenie aktu sprzeciwu od nakazu zapłaty. Ma na to czternaście dni. Potem taki nakaz, nabiera mocy prawnej.
W przypadku, kiedy czujemy, że wierzyciel niesłusznie chce wyegzekwować od nas należność, dobrym pomysłem, jest skorzystanie z bezpłatnych porad prawnych. Adwokaci w większych miastach, udzielają bezpłatnie takich porad. Egzekucja odbywa się na podstawie tytułu wykonawczego a takim tytułem może być:
- orzeczenie sądowe ( od którego dłużnik może się odwołać);
- ugoda zawarta przed sądem lub mediatorem ( lepiej wtedy tego nie robić);
Często windykator składa do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji i postępowania administracyjnego. Jednak tylko tytuł wykonawczy zaopatrzony w klauzulę wykonalności, którą może nadać tylko sąd, określa możliwości jego działania. Co to znaczy? W praktyce wykazuje zakres, to co może zrobić komornik. Wszelkie inne jego działania, są nadużyciem.
Komornik sądowy może zlecić poszukiwania majątku dłużnika, ta czynność jest dodatkowo płatna, jednak jest on zobowiązany do zwrotu kosztów, w przypadku skutecznej egzekucji. Zwraca się on do różnych instytucji publicznych, w tym ZUSu, aby określić gdzie dłużnik pracuje. Najczęstszą formą zaspokojenia potrzeb wierzyciela są środki finansowe.
Jednak komornik, nie może zabrać na poczet długów, wszystkich pieniędzy. Ograniczą go ustawy. Dlatego tak ważna jest znajomość prawa, nawet w podstawowym zakresie, aby posiadać wiedzę o naszych prawach. Nieznajomość go, niestety szkodzi.
Kiedy komornik nic nie może?
Niewypłacalność dłużnika – to jedyna podstawa do umorzenia prowadzonej egzekucji komorniczej. Kiedy więc dłużnik staje się niewypłacalny? W praktyce oznacza to, co następuje:
- dłużnik nie jest nigdzie zatrudniony,
- jego wynagrodzenie nie przekracza kwoty minimalnej a kwota minimalna (wynagrodzenia za pracę), nie podlega zajęciu,
- dłużnik nie jest emerytem, rencistą, nie pobiera też żadnych zasiłków pieniężnych,
- nie posiada on majątku w postaci nieruchomości (dom, mieszkanie, działka),
- nie posiada wartościowych ruchomości (np. samochód, sprzęt rolniczy),
- brak jest środków na jego rachunku bankowym/rachunkach bankowych
Jak komornik ustala majątek?
Być może niektórzy z nas zadają sobie pytanie, jak komornik ustala co, i czy w ogóle coś ma, dłużnik, przeciw któremu prowadzona jest egzekucja. Komornikowi pomaga m. in. Urząd Skarbowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Wydział Ksiąg Wieczystych, Wydział Geodezji, Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców (CEPIK) oraz system Ognivo. Komornik prowadzi także czynności terenowe w miejscu zamieszkania dłużnika. Jeżeli uzyska negatywne odpowiedzi ze wszystkich instytucji, do których wysłał zapytanie, po wysłuchaniu wierzyciela, potwierdzi niewypłacalność danej osoby.
Egzekucja to jedno a dług to drugie
Bezskuteczna egzekucja komornicza wiązać się może z jej umorzeniem, ale dług nadal pozostaje! Wierzyciel w ściśle określonym czasie, po umorzeniu postępowania egzekucyjnego, ma prawo do wznowienia egzekucji, także jej umorzenie nie odbiera wierzycielowi prawa do jej wznowienia.
Za wszystko płaci dłużnik
Wszystkie koszty związane z egzekucją komorniczą, lądują na koncie dłużnika. Owych kosztów jest sporo; od kosztów korespondencji do zapytania w systemie elektronicznym Ognivo. Średnio od 4 do 45 złotych za każdorazową czynność. Dłużnik, wobec którego została umorzona egzekucja komornicza, jest zobowiązany do zwrotu kosztów owej egzekucji, które pokrył wierzyciel. Tak więc w przypadku ponownego egzekwowania długu na drodze egzekucji komorniczej, wierzyciel może domagać się zwrotu poniesionych na komornika, kosztów. Taką egzekucję można przeprowadzić niemal w każdym czasie, gdy tylko pojawi się u wierzyciela przekonanie, iż sytuacja dłużnika mogła ulec poprawie. Decyzja ta leży wyłącznie w gestii strony występującej w charakterze wierzyciela.
